"Je hele leven lang denk je dat je je lichaam bent. Sommigen van jullie denken dat je je geest bent. Het is pas wanneer je sterft dat je weet Wie Je Werkelijk bent."

Gegeven aan Neale Donald Walsch ... door God.
Gesprekken met God, boek 1

Heb je je ooit afgevraagd wie je werkelijk bent? Ik bedoel echt bent? Ik praat niet over een toevallige gedachte hier of over iets waarover je snel eventjes nadenkt bij een snelle kop koffie. Het is beter om dit soort vragen te stellen als je aan het strand wandelt bij zonsopgang, of wanneer je op een rots zit met je voeten in een rustig bergriviertje. Als je begint tijd te maken voor deze vraag kan er een andere vraag in je gedachten komen. En die is bijna net zo belangrijk als de eerste en beiden gaan hand in hand. "Wat die ik hier op deze planeet?" 

Een nuttig beginpunt is nog een derde vraag die ons dichter bij huis brengt. En toch zijn er maar weinig mensen die er vandaag aandacht aan geven. "Ben ik meer dan mijn lichaam?" Het is zo gemakkelijk om te geloven en te voelen dat we ons lichaam zijn omdat we ons er altijd in bevinden. Meerdere keren per dat krijgt het honger, andere keren doet het pijn of voelt het plezier. Het kan zelfs leven creërn en meerdere lichamen! Dan wordt het oud en de pijn vertelt ons dat het zijn werk niet meer doet als voorheen. Uiteindelijk gaat het heen. 

Ons lichaam is zo natuurlijk voor ons omdat we ons geïdentificeerd hebben met zijn fysieke vorm en met de materiële wereld waar het in functioneerde voor eeuwen. We hebben in meerdere lichamen geleefd gedurende alle voorafgaande levens die we ervaren hebben op planeet aarde. Na de vele periodes te herhalen van leven, dood en terug leven, zijn we vergeten wie we werkelijk zijn en waar we vandaan kwamen. We zijn verloren in een manier van lieven die onze hoger besef afstompt en ons heeft weggenomen van onze God-kern. De tijd is uiteindelijk gekomen voor ons om onze aandacht te herconcentreren en het ego, de angsten en het wiel van leven en dood te verlaten. Maar er zal niets van dit alles gebeuren totdat wij onze rechtmatige kosmische afkomst en goddelijke erfenis terug opeisen. En zo is het nodig om te antwoorden op de vragen die kwamen in het begin van deze pagina en wakker te worden voor onze ware spirituele natuur. 

Laat ons terug in de tijd reizen naar een punt waar nog geen tijd en ruimte was zoals we die vandaag kennen. Het is een plaats die nu nog bestaat, maar een plaats die we lang vergeten zijn, hoewel de mystici en de wijzen het beschreven hebben voor ons in hun heilige lessen. Ze zeggen dat er voor ons lichamelijk universum gecreëerd was niets was dan het Niets, het Absolute, met daarin de onbegrijpelijke geest van Al dat Is. In het Absolute, kon God alleen dingen weten maar het was onmogelijk om ze te ervaren of te voelen. 

De Vader/Moeder God verlangde om liefde te delen op een meer betekenisvolle en vervullende manier. Als resultaat werden wij geschapen en Alles Dat Is had ontelbare kinderen (zielen) om van te houden, om voor te zorgen, en onvoorwaardelijk verwant te zijn voor eeuwig. 

In het Niets waren we allen EEN, allen een deel van God. Er was niets dan de meest onbeschrijfelijke vreugde, geluk, harmonie en vrede. En toch, er ontbraken nog steeds twee dingen: ervaring en voelen. Zie je, in het Absolute is er enkel EENheid, geen afgescheidenheid, geen vergelijkingen, geen oordeel en geen tegenstellingen. Alles is gewoon EEN. 

En toch, Alles Wat Is en we willen ervaringen en gevoelens (emoties) op doen. Maar om dit te kunnen, moet er een plaats geschapen woorden waar tegenstellingen bestaan. Dat is waar warmte is ook koude kan zijn, waar vreugde is ook verdriet is, waar mannelijk is ook vrouwelijk bestaat, waar ziekte is ook gezondheid, waar boosheid is vergeving en ga zo maar door. Als je erover nadenkt, hoe kan er ervaren en gevoeld worden als er geen tegenstelligen bestaan?

In een grootse daad van Gods geest werd het fysieke universum zoals wij het kennen gevormd. Het was een plaats van dualiteit, waar we konden ervaren en voelen. En we werden uitbreidingen van Alles Wat Is binnen dit universum zodat God dit alles door ons kon ervaren en voelen. 

God gaf ons twee onvoorstelbare gaven om te genieten in dit universum: de vroue wil om te doen wat we willen en de kracht om te scheppen wat onze geest kon voorstellen. We verlieten de Ruimte als deeltjes of uitbreidingen van God en onze geest kwam in de fysieke wereld om te genieten van de talloze geschenken en die te waarderen. Door dit te doen echter namen we afstand van de herinnering van wie we werkelijk zijn.

Dat is jouw erfenis. Je bent een prachtige schepping van God. Je bent perfect op elke manier. Je bent krachtiger dan je je kan voorstellen. Je bent een stuk van Alles Wat Is die onvoorwaardelijk van je houdt. Je bent begaafd door je Schepper met onbeperkte mogelijkheden. Je bent niet geboren met zonde, maar met pure, Goddelijke onschuld. En je bent het meest merkwaardige en schitterende wezen dat God ooit geschapen heeft.

Wat doen we hier op planeet Aarde? De geschiedenis vertelt ons dat er jaren en jaren geleden toen onze familie of zielegroep door het universum zworven, ze deze planeet van verfijnde schoonheid ontdekten. Hoewel haar vibratie en die van ons niet dezelfde waren. Maar toch wilden we ervaren en voelen hoe het zou zijn om van de vele wonderen te deze planeet van verfijnde schoonheid te genieten en die te beoordelen. We wisten ook dat er gevaar zat in het verlagen van onze vibratie. Daardoor zou onze God-kern bedreigd worden.

Ondanks het risico dat het meebracht voelde we dat we het voor een korte periode konden doen. Dus een groep van ons daalde af in het 3-dimensionaal energieveld van de Aarde. Gedurende de tijd verloren we de richting en onze God-kern doordat we ons totaal gingen identificeren met de materiële genoegens die deze planeet aanbood. In dit proces moesten we blijkbaar onze mannelijke-vrouwelijke eenheid opsplitsen in twee helften. En over de jaren werden deze twee delen gezien als tweelingzielen.

En zo waren we hier, als groep van zielen die meer en meer in de val kwamen van het Aardse omgeving. Andere zielen van dezelfde familie, die onbedorven overbleven in de Geest kwamen naar de Aarde om ons te helpen. Maar velen van hen verloren ook hun doel uit het oog.

Een deel van de prijs die we betaalden door de afscheiding van God is de leven-dood reïncarnatiecyclus en ziekte, pijn en ellende die met het 3-dimensionale bestaan komt. Dit is op geen enkel gebied bedoeld als straf. Het is eerder een manier om onze weg terug te vinden, naar wie we werkelijk zijn. Maar we moeten het zelf doen. God zal ons helpen als we het vragen. Maar de rest is aan ons.

Hier zijn we nu, vele eeuwen, vele leven-dood cyclussen en vele levens verder. Ons doel is wakker worden en ons onze spirituele natuur en erfenis herinneren. Uiteindelijk zullen we het doen! En als we het doen zullen we deze mooie planeet verlaten en de ervaringen die we hadden zegenen, en terugkeren naar de Bron die we lang vergeten waren.

Vergeet noit dat je een prachtig kind en schepping bent van God. Je bent een Lichtwezen. Al wat je moet doen is je dit herinneren.